Creativiteit is de grondstof voor de toekomst van Brabant

Persoonlijke creativiteit verdient collectieve aandacht. Ik zet daarom de schouders onder deze belangrijke opdracht. Dat doe ik vanuit mijn professionele positie en expertise. Waar mogelijk werk ik in co-creatie. Ik wil daarbij zoveel mogelijk inspireren, delen en uitwisselen. En streef naar duurzaamheid door (beleids)doelen te stellen voor de langere termijn.

De mens excelleert als zijn nieuwsgierigheid wordt gevoed en uitgedaagd. Ik besef dat dat hand in hand gaat met voldoende lummeltijd, speelruimte en vrijheid om fouten te maken. Je leert immers door vallen en opstaan. Ik zet mij daarom in voor een leefomgeving en een (onderwijs- en ondernemers)klimaat waar draagvlak is om nieuwe wegen te ontdekken en verkennen en je op je schreden terug kunt keren als de uitkomst daarom vraagt.

Ieder mens is uniek. En ieder mens blinkt ergens in uit. Samenleven en –werken in een gemêleerd gezelschap verrijkt. Dat is mijn rotsvaste overtuiging. Ik sta open voor dwarsdenkers en frisdenkers. Zij tonen ons de andere kant van de zaak en durven dingen over een andere boeg te gooien. Daarom stimuleer ik diversiteit en is persoonlijk talent mijn vertrekpunt.

De samenleving verandert in rap tempo met in zijn kielzog nieuwe mogelijkheden, vraagstukken en uitdagingen. We moeten zorgen dat de nieuwe generatie daarop is voorbereid. Natuurlijk met kennis en kunde, maar ook met het ontwikkelen van ons vermogen om te fantaseren, verbeelden en te experimenteren. Kortom creativiteit. Ik realiseer mij dat we moeten bouwen aan onderwijs dat past bij de toekomst. Dat vereist een omslag en verrijking in denken en handelen van docenten, studenten en beleidsmakers. Zij moeten meer dan ooit hun eigen kracht en creatieve intelligentie aanspreken. Dat biedt mooie kansen, zoals de herwaardering van praktisch opgeleiden. Ik onderschrijf de noodzaak dat wij ruimte moeten veroveren om de toekomst van het onderwijs te onderzoeken, testen en verbeteren.

Doelen stellen en resultaten bereiken staan ogenschijnlijk tegenover creatief creëren. Niets is minder waar. Ze liggen in elkaars verlengde. En dat realiseer ik me. Gewoonlijk neigen we op het werk ernaar om zekerheden te omarmen en onzekerheden uit te bannen. Koste wat het kost. Ik durf het om te draaien. Ik durf in aanvang ruimte te geven aan creëren en proberen, zodat we achteraf niet hoeven te repareren. Designers en kunstenaars leren ons dat je je niet blind moet staren op probleemanalyses, maar beter kunt beginnen met oplossingen vergaren. Dat je op waarden stuurt om je doelen te halen. En dat je co-creëert in plaats van controleert. Ik prijs daarom het creatief kapitaal van mensen en wakker het verder aan.

Waar geen woorden zijn, kan creativiteit onze gevoelens anders verwoorden. Gevoelens vinden een uitweg, gedachten krijgen de vrije loop. Ook als hij afhankelijk is van zorg blijft een patiënt vooral mens. Ik realiseer me dat creatieve kracht belangrijk is voor mensen in een kwetsbare positie. Want de taal van creatie brengt ons dichter bij onszelf en bij elkaar. Dat biedt troost en hoop, dat heelt en motiveert ons allemaal.

Kunst en cultuur zijn een vrijplaats waar je onbevangen kunt ronddwalen. Geen restricties, geen mitsen, geen maren. Je kunt er meningen verkondigen en grenzen aftasten, je kunt er broeden en uitbreken. Kunstenaars, in soorten en maten, maken van niets iets. Díe mindset van verbeelden en vormgeven wil ik uitdragen. Want iedereen is een maker en mag vertrouwen op zijn creatieve geest. Soms als meester, soms als leerling en zeker zo vaak als mentor. Al spelend worden we wijs.